Tıbb’ul-Eimme’de bu ayetlerin yazılıp hamile kadının üzerine asılması rivayet edilir:
“Ve lebisû fî kehfihim selâse mieti sinîne vezdâdû tis’an, gulillâhu e’lamu bi-mâ lebisû. Lehu ğeyb’us-semâvâti ve’l-arzi ebsir bihi ve esmi’ mâ lehum min dûnihim min veliyyin vela yüşriku fî hukmihî eheda.”
Anlamı:
“Onlar mağaralarında üç yüz yıl kaldılar ve bu yıllara dokuz yıl daha kattılar. De ki, ne kadar yatıp kaldıklarını Allah daha iyi bilir; Onundur göklerdeki ve yeryüzündeki gizli şeyler. Tam görüştür onu görüşü ve tam duyuştur duyuşu. O’ndan başka bir dost ve yardımcı da yoktur. Hükmüne hiç kimseyi ortak etmez. [1]